Optyka

Nie jestem wzorem cnót. Nikt nigdy nie powinien stawiać mnie za przykład.

Maria uśmiecha się uroczo.

Jestem złodziejem.

W jej oczach zapalają się figlarne ogniki. Kusząco zwilża językiem pełne, rubinowe wargi.

I kłamcą. Okłamywałem wszystkich. Tych, których mi zaufali. Tych, którzy i tak nigdy mi nie wierzyli. Czasami zdarzało mi się okłamywać nawet samego siebie.

Powolutku rozpina długą suknię. Suknię, która i tak niewiele skrywa. Tu nie ma miejsca na wyobraźnię. Widzę, że nie ma pod spodem bielizny.

Ale nie mógłbym spojrzeć w lustro, gdybym przeleciał dziewczynę przyjaciela.

Cienki materiał z cichym szelestem spływa na podłogę.

Chociaż… Z drugiej strony…